NPR စစ်ပြန်များသည် ဇာတ်ကြောင်းဆိုင်ရာ ဂျာနယ်လစ်ဇင်၏ တွန်းအားပေး ခရီးစဉ်ကို ပေးအပ်သည်။

အခုဆို သုံးလနီးပါးရှိပြီ။ ရုရှားက ယူကရိန်းကို ကျူးကျော်တယ်။နောက်ဆုံးထွက်သတင်းအများစုသည် စိတ်ပျက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ခန့်မှန်းနိုင်ခဲ့သည်။ နိုင်ငံခြား သတင်းထောက်တွေ နေ့တိုင်းလိုလို ခံစားချက်တွေ ဖလှယ်နေကြတုန်းပါပဲ။ နောက်ထပ်ရုရှားရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှု. ဒါမှမဟုတ် အရေအတွက်ထက် ပိုနေတဲ့ ယူကရိန်း နောက်ခံလူတွေကို ဆက်ပြီး ဆွဲထားဆဲပါ။ သမ္မတ Zelenskyy ၏ဖီဆန်မှုအသစ်တစ်ခု။ အမေရိကန်ကဲ့သို့ နောက်ထပ်နိုင်ငံများတွင် အကူအညီအထုပ်များနှင့် လက်နက်များ ပေးပို့ကြသည်။ တိုက်ပွဲတွေ ပိုများလာတယ်၊ ပိုသေတယ်။

ဤဇာတ်လမ်းကို အစီရင်ခံရန် တာဝန်ပေးထားသော သတင်းထောက်များသည် စာဖတ်သူများနှင့် ပရိသတ်များကို အိမ်ပြန်ရန် ရင်းနှီးမြုပ်နှံပြီး ဖြစ်ပျက်မှုများကို ဂရုပြုစေလိုသည်မှာ သေချာပါသည်။ ဒါပေမယ့် ကြီးကျယ်ခမ်းနားမှုနဲ့ တိုက်ပွဲတွေရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပတ်ထားမယ့်အစား ဤသွေးစွန်းသော ပထဝီဝင်နိုင်ငံရေး ပဋိပက္ခ မသေချာမရေရာသောအဆုံးသတ်ဆီသို့ ဦးတည်နေသောကြောင့် ဥရောပကို နှောင့်ယှက်နေသော NPR စစ်ပြန်အုပ်စုတစ်စုသည် အသေးအမွှားနှင့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအပေါ် အာရုံစိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

စစ်ပွဲကို အခြားသူများကဲ့သို့ ဖုံးကွယ်မည့်အစား ဂျာနယ်လစ်များသည် သာမန်ယူကရိန်းနိုင်ငံသားများ၏ ပထမဆုံးသော ဇာတ်ကြောင်းများကို ပြောပြရန်အတွက် Spotify နှင့် ပူးပေါင်း၍ ပေါ့တ်ကာစ်တစ်ခုကို စတင်ခဲ့သည်။ Mariupol သည် သူမ၏ခွေးနှင့် ကင်မရာဖြင့် ထွက်ပြေးခဲ့သော ယူကရိန်းနိုင်ငံသား Galyna ကဲ့သို့ပင်။ မြေအောက်ခန်းများတွင် စစ်ပွဲမှ ပုန်းအောင်းနေသည့် ကလေးများအတွက် ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များကို မှတ်တမ်းတင်ခဲ့သူ Max of Max ကိယက်ဗ်မြို့အနီးရှိ ရွာတစ်ရွာမှ ထွက်ပြေးလာစဉ် ရုရှားတင့်ကား ဒုံးကျည်ဖြင့် တိုက်ခိုက်ခံရမှုမှ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သူ Svetlana

ယူကရိန်းပုံပြင်များ- တစ်ကြိမ်လျှင် လူတစ်ဦး

ပေါ့တ်ကာစ်၏ အပိုင်းတစ်ခုစီသည် ခြွင်းချက်အနည်းငယ်ဖြင့် 15 မိနစ်စာအတွက် ရှက်စရာဖြစ်သည်။ အားထုတ်ခြင်းသည် ထုတ်ကုန်တစ်ခုဖြစ်သည်။ မကြောက်မရွံ့ မီဒီယာအောက်ပါ လမ်းပြမြေပုံကို လမ်းညွှန်အဖြစ် သတ်မှတ်ပေးသော သတင်းစာပညာ စုပေါင်းအသစ်

NPR host နှင့် Fearless Media ပူးတွဲတည်ထောင်သူဟောင်း David Greene က "ခေါင်းကြီးပိုင်းတွေက ကမ္ဘာကြီးကို စီမံဆောင်ရွက်ပေးဖို့ မကူညီဘူးလို့ ကျွန်တော်တို့ ယုံကြည်ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်းတွေ လုပ်တယ်။” ထို့ကြောင့်၊ ပေါ့တ်ကာစ်၏ အပိုင်းတစ်ခုစီတိုင်းသည် ပထမအခိုက်အတန့်အတွင်း နားထောင်သူများကို Greene ပြောပြခြင်းဖြင့် စတင်သည်၊ ဤသည်သည် "ယူကရိန်းစစ်ပွဲ၏ ဇာတ်လမ်းကို တစ်ကြိမ်လျှင် လူတစ်ဦးကို ပြောပြခြင်း" အကြောင်းကို ပြသသည်။

"ကျွန်တော်တို့ Fearless မှာ စူးစမ်းလေ့လာထားပြီးသား တစ်ချက်ကတော့ 'သတင်း' ကို မတူညီတဲ့နည်းလမ်းတွေနဲ့ ဖုံးဖိထားပုံပါပဲ၊ ဇာတ်ကြောင်းနဲ့ ပိုအတွေ့အကြုံအရပေါ့၊" လို့ Greene က ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ယူကရိန်းပုံပြင်များမတ်လအစောပိုင်းတွင် Spotify မှအစိမ်းရောင်မီးရရှိခဲ့သည်။

Fearless Media သည် ဝါဆောသို့ ပျံသန်းခဲ့ပြီး ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်အကြာတွင် ၎င်း၏လုပ်ငန်းကို စတင်ရန် အသင့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် အဖွဲ့သည် မတ်လ ၂၈ ရက်နေ့တွင် ယူကရိန်းနိုင်ငံအတွင်းမှ စတင်သတင်းပို့ခဲ့သည်။

'ရင်းနှီးသော ဆက်သွယ်မှု'

"ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးမှာ သတင်းနောက်ခံတွေရှိကြပြီး အဖြစ်အပျက်တွေနဲ့ အခိုက်အတန့်တွေကို ဖုံးကွယ်ဖို့ အလွန်အရေးကြီးတာကို သဘောကျပါတယ်" ဟု Greene က ကျွန်ုပ်နှင့် ၎င်း၏ စကားပြောခန်းတွင် ဆက်လက်ပြောကြားခဲ့သည်။ နောက်တဖန်၊ ယင်းမေးခွန်းအတွက် လွယ်ကူသော သို့မဟုတ် အလိုအလျောက် အဖြေပေးရန် မလိုအပ်ဘဲ၊ "လူတွေကို ဒီအသိတရားမဲ့စစ်ပွဲကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ကျွန်ုပ်တို့ ဘာလုပ်နိုင်မလဲ။

"ယူကရိန်းပုံပြင်များ" Greene က "ဒီမေးခွန်းကိုဖြေဖို့ကြိုးစားခြင်းမှမွေးဖွားလာခဲ့သည်။ လူတစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကို နေ့စဉ်အာရုံစိုက်ပါက နားထောင်သူများနှင့် ပုံပြင်ပြောသူကြားတွင် ရင်းနှီးသောချိတ်ဆက်မှုတစ်ခုဖြစ်လာမည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့မျှော်လင့်ပါသည်။ ဆက်စပ်မှု နှင့် စာနာမှု ရှိမည်။ စစ်ပွဲကို မဖြတ်သန်းဖူးသော သူများအတွက် ဆက်စပ်မှုမှာ စိတ်ကူးမယဉ်နိုင်ပေ။ ဒါပေမယ့် လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ လူ့သဘာဝနဲ့ ဘဝမေးခွန်းတွေက သူတို့ရဲ့ အဓိကအားဖြင့် ရင်းနှီးပြီးသားပါ။”

ဤနေရာတွင် စိတ်ကူး၏ ရိုးရှင်းမှုသည် ဤစာနယ်ဇင်း ထုတ်ကုန်၏ နောက်ကွယ်မှ ခွန်အားတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ အပိုင်းတစ်ခုစီ၏ ခေါင်းစဉ်သည် ၎င်းတို့၏ ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြသော ယူကရိန်းလူမျိုး၏ ပထမဆုံးအမည် ဖြစ်သည်။ Marco၊ Tatiana၊ Max၊ Sonia နှင့် Nadia တို့ကဲ့သို့သော ယူကရိန်းနိုင်ငံသားများ။

Svetlana ၏ဇာတ်လမ်းသည် ရာသီတစ်ဝက်ခန့်တွင် ရောက်ရှိလာပြီး ၎င်းတို့အားလုံး၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပျက်အစီးဆုံးဖြစ်နိုင်သည်။ သူမသည် အခိုက်အတန့်တွင် ညည်းတွားကာ ငိုယိုကာ တောင်းပန်ကာ ကိုယ်တိုင်ရေးဖွဲ့ရန် အချိန်တောင်းနေသည် — စစ်ပွဲ၏ စိတ်ဒဏ်ရာကို သူမနောက်ကွယ်တွင်ထားရန် နီးစပ်မှုမရှိကြောင်း ထင်ရှားသည်။ တကယ်တော့၊ ဒီပိုလန်ဘာသာစကားဆရာမနဲ့ ယောဂနည်းပြဆရာဟာ ပစ္စုပ္ပန်ကာလရဲ့ ပုံမှန်ဘ၀ကို ရည်ညွှန်းဆဲဖြစ်တဲ့ တစ်ကြိမ်မှာ သူ့ကိုယ်သူ ဖမ်းစားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ “ကိယက်ဗ်က အကောင်းဆုံးလို့ ထင်ပါတယ်။ သူ့မှာ အရာအားလုံးရှိတယ်” လို့ ဂရင်းက ပြောပါတယ်။ "… တကယ်ပြောတာ ခဲ့ အရာအားလုံး။

“ကျွန်တော် အလွမ်းဆုံးအရာက ပုံမှန်ဘဝပါပဲ။ ကာပူစီနိုတစ်မျိုးမျိုးထိုင်သောက်ပြီး ကျွန်တော့်လက်တော့ပ်ပေါ်မှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ ပုံမှန်ဘဝဆိုတာ မင်းသိလား။ ပုံမှန်လူတစ်ယောက်ရဲ့။"

စစ်ပွဲစတင်ပြီးနောက် သူမသည် ကိယက်ဗ်မှထွက်ခွာကာ မိသားစုနှင့်အတူ ပုန်းအောင်းရန် အပြင်ဘက်ရှိ ရွာတစ်ရွာသို့ သွားခဲ့ကြောင်း သူမပြောပြသည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့မှာ ရုရှားစစ်သားတွေက အဲဒီရွာကို သိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီး စားနပ်ရိက္ခာနဲ့ လျှပ်စစ်မီး ပြတ်တောက်ပြီးနောက် သူမနဲ့ သူ့မိသားစုဟာ Kyiv ကို ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ကားထဲတွင် အသက်အငယ်ဆုံး ခရီးသည်များ ဖြစ်သောကြောင့် ကားအတွင်း၌ ကလေးများ ရှိကြောင်း ကြေငြာထားသော အဖြူရောင် ပိုစတာများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

Svetlana သည် ကားတဝိုက် မြေပြင်ကို ကျည်ဆန်များ စတင်ကိုက်လာသောအခါ စစ်ဆေးရေးဂိတ်တစ်ခုတွင် တိုက်ခိုက်မှုတစ်ခုမှတစ်ဆင့် ၎င်းသည် ထိတ်လန့်စရာကောင်းပြီး အသေးစိပ်အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို ပြန်ပြောပြသည်။

“စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုပေါ်လာမှန်းမသိဘူး၊ တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် မင်းခေါင်းကို ဒူးထောက်ပြီး ပြောလိုက်တာ။ အဲဒါကို သတိရပြီး 'မင်း ဒူးထောက်ပြီး ငိုတယ်။ ဒူးထောက်လျက်၊ ပြီးတော့ 'မင်းခေါင်းကို အုပ်ထား!' တစ်ချိန်လုံး ရိုက်နေတာပဲ။ အရာအားလုံးဟာ ဖန်ခွက်ဆိုတာ မင်းသိလား။ ရှေ့က ခုံပေါ်ကို ဆွဲတင်ပြီး ခေါင်းကို တတ်နိုင်သမျှ နိမ့်အောင် ထားလိုက်တယ်။ ငါ့လက်ထဲမှာ ငါ့ဖုန်းလည်းရှိတယ်၊ ငါဒီလိုလုပ်လိုက်တာပဲ—” (သရုပ်ပြရန် သူမဖုန်းကို ခေါင်းပေါ်တင်ထား)။

သူမ ဖြည်းညှင်းစွာ ငိုတော့သည်။

"ကိုယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။"

သူမ ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။

“ကြီးကြီးမားမား တစ်ခုခုတော့ ရောက်နေပြီလို့ ကျွန်တော် ထင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ လိမ္မော်ရောင်… အဲဒါကို မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်ပဲ။ ဒါပဲလေ။ အခု ငါသေတော့မယ်။"

တင့်ကားဖျက် ဒုံးကျည်တစ်စင်းသည် သူမ၏ မိသားစု၏ ကားနောက်ဘက်သို့ ထိမှန်ခဲ့သည်။ အံ့ဖွယ်နည်းဖြင့် သူမ လွတ်မြောက်ခဲ့သည်။ လူတိုင်းမလုပ်ခဲ့ပါ။ သူမခေါင်းထဲမှာ မြည်သံတစ်ခုထွက်လာတယ်။ သူမ လန့်ဖျပ်ပြီး ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ “သူတို့ရိုက်တဲ့ ရုပ်ရှင်တွေလိုပဲ တံခါးဖွင့်ပြီး ပုန်းနေတယ် သိလား။ ' ငါတို့မှာ ကလေးတွေရှိတယ်! ငါတို့ကို ပစ်တာ ရပ်လိုက်။ ငါတို့မှာ ကလေးတွေရှိတယ်!'"

Fearless Media မှ ပထမဆုံး ပရောဂျက်

Svetlana ကဲ့သို့ အခြားသော အင်တာဗျူးများ ဇာတ်လမ်းတွဲပြီးသည်နှင့် အချိန်အတော်ကြာ နားထောင်သူများနှင့် အတူရှိနေပါမည်။ Fearless Media အဖွဲ့သည် လူကိုယ်တိုင် တွေ့ဆုံမေးမြန်းမှုများကို တတ်နိုင်သမျှ တိပ်ခွေဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ထားသည် — ဒုက္ခသည်စခန်းများတွင် ယူကရိန်းနိုင်ငံသားများနှင့် ဒုက္ခသည်လက်ခံရေးဌာန၊ ပန်းခြံများ၊ ကော်ဖီဆိုင်များနှင့် ဟိုတယ်များတွင် ထိုင်နေပါသည်။ Lviv မှ Kyiv၊ Poltava မှ Zaporizhia အထိ။ အချို့သော အင်တာဗျူးများသည် နောက်ဆုံးမိနစ်တွင် အတူတကွ ပါ၀င်ကြပြီး အချို့မှာ လှုပ်ရှားနေသူများ ပါဝင်သောကြောင့် အချို့မှာ အဝေးမှ တိပ်ခွေများ ရိုက်ကြသည်။

Greene နှင့် အလှည့်ကျတာဝန်ယူဆောင်ရွက်ပေးသည့် ဦးဆောင်ထုတ်လုပ်သူ Ashley Westerman သည် အဝေးမှအင်တာဗျူးများကို နားထောင်သူအတွက် အတတ်နိုင်ဆုံး ရင်းနှီးဆဲဖြစ်စေရန် သူမ၏အသံထုတ်လုပ်မှုစွမ်းရည်ကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

“ကျနော် ဒီနေရာကို သေချာပေါက် လွဲချော်မှာပါ” လို့ Westerman က ကျနော့်ကို ပြောပါတယ်။ “ဒီပရောဂျက်က ကျွန်တော့်အပေါ် သက်ရောက်မှုရှိတယ်။”

သူမသည် ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ကြောင်း ပြသသူနှင့် ဘာသာပြန်သူ Anton Loboda အား ချီးကျူးခဲ့သည်။ Loboda သည် လူတွေ့စစ်ဆေးမည့် ကိုယ်စားလှယ်လောင်း အများအပြားကို ခေါ်ယူနိုင်ခဲ့သည်။ Fearless Media ၏ ဒေသတွင်းလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များဖြစ်သော Westerman က ဆက်လက်၍ “လူတွေကို ကျွန်ုပ်တို့နဲ့ စကားပြောဆိုဖို့ စည်းရုံးရာမှာ ကူညီပေးရာမှာ အရေးပါပါတယ်။ လူတစ်ဦး၏ကိုယ်ပိုင်ဘာသာစကားကိုပြောတတ်ပြီး ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ယဉ်ကျေးမှုရှိသူတစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏လတ်တလောစိတ်ထိခိုက်စရာအတွေ့အကြုံများအကြောင်း ဆွေးနွေးပြောဆိုရန် တစ်စုံတစ်ဦးအား တောင်းဆိုရာတွင် အလားအလာရှိသော အင်တာဗျူးသူများကို ဖွင့်ဟရန်လုံလောက်သော ဘေးကင်းသည်ဟုခံစားရစေရန် ကူညီပေးရာတွင် အလွန်ရှည်လျားပါသည်။

“ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ယူကရိန်းလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေရဲ့အကူအညီမပါဘဲ ကျွန်တော်တို့လုပ်ခဲ့တဲ့ အင်တာဗျူးတွေကို လိုက်နိုင်မယ်လို့ မထင်ပါဘူး။ အဲဒီနောက် အင်တာဗျူးတွေစပြီးတာနဲ့၊ ဒါဝိဒ်နဲ့ကျွန်တော်ဟာ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ အကြပ်အတည်းဖြစ်နေတဲ့သူတွေကို အင်တာဗျူးတဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ အတွေ့အကြုံတွေကို အားကိုးပြီး သူတို့ကို ဖြတ်သန်းခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် အသင်းအတွက် တကယ်ကို ကြိုးစားခဲ့တာပါ”